Hoe een vis eruit ziet weet iedereen wel. Gemakkelijk genoeg! De zeeën en oceanen hebben echter ook bewoners die opvallen door hun schoonheid, hun groteske uiterlijk of er gewoon raar uitzien.
Kijk maar eens naar deze 10 bijzondere zeedieren met foto's en twee prachtige filmpjes.
1. De Degenkrab is een bijzonder dier. Het heeft blauw bloed en zijn stamboom gaat zo'n 350 miljoen jaar terug.
De Degenkrab is een levend fossiel, dat er nog net zo uitziet als zijn verre, verre voorouders. Degenkrabben komen vooral voor in Zuid-Oost Azië in jagen in ondiep kustwater op kleine krabbetjes en zo.
2. Om de waterdruk te kunnen weerstaan heeft de Blobvis een gelatine-achtig lichaam. Hij leeft namelijk in diep water vlak bij Tasmanïe. De vis wordt nogal eens als bijvangst gevangen door sleepvissers, die met hun net over de bodem schrapen. Eenmaal aan de oppervlakte zakt hij als een plumpudding in elkaar. Dat geeft een grappig effect, maar het is minder leuk dat vanwege die visserij de Blobvis langzaam maar zeker aan het uitsterven is.
3..In de diepzee woont deze inktvis die de angstaanjagende naam 'Vampierinktvis uit de hel' meekreeg. Waarom weet eigenlijk niemand, want het dier wordt maar 30 cm lang en heeft geen giftanden of zo. De Vampierinktvis heeft iets buitenaards met zijn lichtsensoren op zijn kop en aan de punten van zijn tentakels. Dit zijn verdedigings-wapens tegen aanvallers. Door flitsen en knipperen brengt hij ze in verwarring en als dat niet genoeg is, stoot hij een lichtgevende wolk uit die wel 10 minuten kan blijven gloeien. Tijd genoeg dus om een veilig heenkomen te vinden.
4. De Koboldhaai kent een leuk kunstje: Als hij een prooi wil vangen, koppelt hij zijn kaken los van zijn schedel, waardoor zijn gebit als het ware naar buiten vliegt. Praktisch als je neus nogal lang is, zoals bij deze haai het geval is. Van deze diepzeebewoner is niet zo veel bekend. De eerste keer dat een mens een Koboldhaai zag was in1897 toen een Japanse visser hem aan de lijn kreeg. Sindsdien zijn er nog maar enkele ontmoetingen geweest met deze haai.
5. De Zeedraak is een elegante bewoner van de koraalriffen bij Australië. Hij dankt zijn naam aan zijn uiterlijk dat wel wat weg heeft van een lief draakje. Hij wordt ook wel Rafelvis genoemd vanwege rafelige uitgroeisels die dienen als camouflage. Zeedraakjes blijven altijd in de buurt van zeewier en hebben eigenlijk geen natuurlijke vijanden. Behalve de mens. Ze zijn zo mooi om te zien dat ze nog al eens worden meegenomen om thuis in een aquarium terecht te komen. Dat mislukt vrijwel altijd, want Zeedraakjes hebben, net als hun neven Zeepaardjes, een delicate gezondheid.
Maar goed, tijd voor iets moois: De paringsdans van twee Zeedraakjes:
6. Als je bang van spinnen bent, zul je deze knaap liever niet tegenkomen. Ik heb het over de Japanse Reuzenkrab, ook wel Spinkrab genoemd.Met een spanwijdte van bijna 4 meter is het een afschrikwekkende gigant. Zoals de naam al zegt leeft de Spinkrab in het kustwater van Japan. Op een diepte van 200 meter scharrelt hij over de zeebodem en doet zich daar tegoed aan alles wat eetbaar is. Lokale vissers jagen op de Reuzenkrab. Niet alleen om het vlees, wat niet zo smakelijk is maar vooral voor de souvenirhandel. Er zijn verhalen in omloop dat het monster ook mensen zou aanvallen, maar dat is een fabeltje.
7. Voelsprietvissen zijn meesters in vermomming. Soms is het niet eens duidelijk dat het om een vis gaat en niet om een stuk koraal, zeewier of iets dergelijks. Ze leven in ondiep water waar ze hun prooivissen lokken met bewegende sprieten op hun kop. Zo lijkt het dat er een lekker hapje in het water zweeft. Voelsprietmannetjes zijn aartsluie wezens, die allen aan seks denken. Ze hebben zelfs geen spijsverteringkanaal. Zo gauw ze uit het ei komen gaan ze op zoek naar een vrouwtje, bijten zich vast is haar zij en beide worden letterlijk één. Na enige tijd is het mannetje verschrompeld tot een geslachtsklier die reageert op de hormonen in het bloed van het vrouwtje.
8.De Viperfish is een diepzeebewoner. Hij leeft op een diepte van zo'n 1800 meter, waar het zonlicht allang niet meer doordringt. Veel weten we niet van dit monstertje met zijn enorme lange tanden, want gevangen vissen sterven meestal binnen een paar uur. De naaldscherpe tanden zitten de Viperfish behoorlijk in de weg als hij een prooi wil pakken. Om dat te kunnen doen moet hij zijn bek ver open kunnen sperren. Dat lukt de Viperfish door de eigenaardige constructie van de eerste halswervels waardoor hij zijn schedel naar achter kan gooien en zo zijn bek enorm kan openen. Dan moet hij wel snel eten, want door deze actie wordt zijn bloedsomloop én zijn ademhalingsorganen afgekneld. De Viperfish loert op kleine vissen, die 's nachts het plankton naar de oppervlakte volgen en dan, voldaan, weer naar de diepzee afdalen. Om zijn prooi te kunnen spotten heeft de Viperfish lichtgevende cellen in zijn ogen, die als een soort zoeklicht functioneren.
9. De Bidsprinkhaankreeft is een venijnige rover die in het koraalrif leeft. Hij heeft scherpe klauwen waarmee hij kleine vissen en slakken doodt. Daarnaast is de bidsprinkhaankreeft (mooi scrabblewoord trouwens) uitgerust met twee knuppels waarmee hij de schelp van mossels en andere onfortuinlijke schaaldieren breekt. Hij gebruikt deze wapens zó snel, dat ze een kleine tsunami veroorzaken waardoor de prooi helemaal gedesoriënteerd raakt. Sommige familieleden van de bidsprinkhaankreeft zijn heel kleurrijk en worden daarom nogal eens in aquaria gehouden. Dat is niet zonder gevaar, want met zijn knuppels breken ze gemakkelijk dun aquariumglas! Bidsprinkhaankreeften zijn intelligente, sociale dieren die via fluoriserende delen op hun lijf met elkaar communiceren. Hun ogen zijn de meest complexe van het dierenrijk. Zij kunnen meer kleuren onderscheiden dan wie dan ook.
10 Als laatste een filmpje uit de diepzee. Als een discolicht zweeft daar een lichtgevende ribkwal op zoek naar voedsel. Het is een lid van de ribkwallenfamilie, die door bepaalde eiwitten in zijn gelatineachtige lichaam in staat is licht te geven. Je hebt blauwe, gele, rode, groene kwallen, maar deze is toch wel de mooiste vind ik.
3..In de diepzee woont deze inktvis die de angstaanjagende naam 'Vampierinktvis uit de hel' meekreeg. Waarom weet eigenlijk niemand, want het dier wordt maar 30 cm lang en heeft geen giftanden of zo. De Vampierinktvis heeft iets buitenaards met zijn lichtsensoren op zijn kop en aan de punten van zijn tentakels. Dit zijn verdedigings-wapens tegen aanvallers. Door flitsen en knipperen brengt hij ze in verwarring en als dat niet genoeg is, stoot hij een lichtgevende wolk uit die wel 10 minuten kan blijven gloeien. Tijd genoeg dus om een veilig heenkomen te vinden.
4. De Koboldhaai kent een leuk kunstje: Als hij een prooi wil vangen, koppelt hij zijn kaken los van zijn schedel, waardoor zijn gebit als het ware naar buiten vliegt. Praktisch als je neus nogal lang is, zoals bij deze haai het geval is. Van deze diepzeebewoner is niet zo veel bekend. De eerste keer dat een mens een Koboldhaai zag was in1897 toen een Japanse visser hem aan de lijn kreeg. Sindsdien zijn er nog maar enkele ontmoetingen geweest met deze haai.
6. Als je bang van spinnen bent, zul je deze knaap liever niet tegenkomen. Ik heb het over de Japanse Reuzenkrab, ook wel Spinkrab genoemd.Met een spanwijdte van bijna 4 meter is het een afschrikwekkende gigant. Zoals de naam al zegt leeft de Spinkrab in het kustwater van Japan. Op een diepte van 200 meter scharrelt hij over de zeebodem en doet zich daar tegoed aan alles wat eetbaar is. Lokale vissers jagen op de Reuzenkrab. Niet alleen om het vlees, wat niet zo smakelijk is maar vooral voor de souvenirhandel. Er zijn verhalen in omloop dat het monster ook mensen zou aanvallen, maar dat is een fabeltje.
Veel van die vissen zijn doodeng
BeantwoordenVerwijderen